ایام البیض به‌ویژه در ماه‌های رجب، شعبان و رمضان از فضیلت و اهمیت بالایی برخوردار است و مورد توجه ویژه شیعیان قرار دارد.

شب پانزده رمضان از راه رسید و مؤمنان نیمی از ماه ضیافت الهی را گذراندند. ایام البیض، که در لغت به معنای «روزهای سفید» است، به سه روز از هر ماه قمری اشاره دارد که عبارتند از: روزهای سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم. این نام‌گذاری به دلیل روشنی و نورانیت ویژه‌ای است که ماه در این شب‌ها دارد؛ به عبارت دقیق‌تر، اعراب باستان ایام ماه را بر اساس میزان روشنایی ماه نام‌گذاری می‌کردند و ایام البیض نیز به دلیل درخشش بیشتر ماه در این سه شب، به این نام شناخته می‌شوند.

کلمه بیض جمع بَیضاء در زبان عربی به معنای سفید است و در اصل، این ایام با عنوان أَیامُ لَیالِی البیض (روزهای شب‌های سفید) شناخته می‌شدند، اما کلمه لیالی (شب‌ها) از این ترکیب حذف شده و به شکل ایام البیض درآمده است. از دیگر نام‌های این ایام می‌توان به اَواضح و غُرّ اشاره کرد.

ایام البیض به‌ویژه در ماه‌های رجب، شعبان و رمضان از فضیلت و اهمیت بالایی برخوردار است و مورد توجه ویژه شیعیان قرار دارد.

اعمال شب و روز نیمه ماه رمضان

این شب، از شب‌های بافضیلت و ارزشمندی است که برای آن

ادامه مطلب