پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: دخترانِ پوشيده، خوبْ فرزندانى هستند. هر كس يكى داشته باشد، خداوند، آن را براى وى پوششى از آتش [دوزخ ]قرار مى دهد و هر كس دو تا داشته باشد ، خداوند ، به خاطر آنان، او را وارد بهشت سازد و اگر سه دختر يا مانند آن خواهر داشته باشد، جهاد و صدقه [ى استحبابى ]را از او برمى دارد. مكارم الأخلاق : ج 1 ص 472 ح 1613 ، روضة الواعظين : ص 404.


امام حسن عسکری علیه السلام در حدیثی می فرمایند:
سَیَأتی زَمانٌ عَلَی النّاسِ وُجوهُهُمْ ضاحِکةٌ مُستبْشِرةٌ و قُلوبُهمْ مُظْلِمةٌ مُتَکَّدِرَةٌ اَلسُّنَّهُ فِیهِمْ بِدْعَةٌ وَ البِدعَةُ فِیهِمْ سُنّةٌ اَلمؤمِنُ بَینَهُمْ مُحَقَّرٌ وَ المُنافِقُ بَینَهُم مُوَقّرٌ
بر مردم زمانی خواهد آمد که چهره هایشان خندان و شاد است، ولی دل هایشان تاریک و گرفته است. سنّت در میان آنان بدعت شمرده می شود و بدعت، سنّتی رایج می گردد. مؤمن در میانشان حقیر است و منافق در بین آنان محترم شمرده می شود
الحیاة، ج2، ص 311
رفتار حضرت زهرا (علیها السّلام) با همسرش علی بن ابی طالب علیه السّلام در مسائل خانه و روابط دو جانبه، الگوی اخلاق متعالی در خانواده است. آن بانو نمونه ای برجسته برای «همسرداری» و قناعت و ساختن در تنگناهای معیشتی زندگی است.

حضرت فاطمه علیها السّلام خطاب به همسرش علی بن ابی طالب علیه السّلام فرمود:
یا اَبا الحَسَن! اِنّی لَأستَحیی مِن اِلهی اَن اُکَلِّف نَفسَکَ ما لا تَقدِرُ عَلَیه
یا علی! من از پروردگارم شرم می کنم که از تو چیزی بخواهم که بر آن قادر نیستی.
مناقب ابن شهر آشوب، ج ۲، ص ۷۷
شرح حدیث
رفتار حضرت زهرا (علیها السّلام) با همسرش علی بن ابی طالب علیه السّلام در مسائل خانه و روابط دو جانبه، الگوی اخلاق متعالی در خانواده است. آن بانو نمونه ای برجسته برای «همسرداری» و قناعت و ساختن در تنگناهای معیشتی زندگی است.
روزی علی بن ابی طالب علیه السّلام به همسرش گفت: فاطمه جان! غذایی داری تا بیاوری و از رنج گرسنگی خلاصی یابم؟ فاطمه(علیها السّلام) پاسخ داد: به خدا قسم علی جان، دو روز است که در خانه غذای کافی نداریم، آنچه هم که بوده ایثار کرده ام و به شما و حسن و حسین داده ام و خودم چیزی نخورده ام. حضرت فرمود:
چرا نگفتی تا چیزی تهیه کنم؟ فاطمه(علیها السّلام) پاسخ داد: از خدا خجالت می کشم درخواستی از تو کنم که توان انجامش را نداری. آن گاه امام از خانه بیرون رفت. یک دینار قرض گرفت، ولی در راه به مقداد برخورد کرد که او هم چیزی نداشت. همان دینار را به مقداد داد.
این است رفتار ایثارگرانه و کریمانه ی خاندانی که با اخلاق والای خود الگوی فضیلت و درس آموز گذشت و سخاوتند.
منبع: حکمت های فاطمی ، جواد محدثی
ساده زیستی و پرهیز از تجملات و دل نبستن به جلوه های فریبای دنیا ویژه کسانی است که به«آخرت» می اندیشند و نعمتهای ماندگار آن سرا را بر لذّتهای ناپایدار دنیا ترجیح می دهند.

حضرت فاطمه علیها السّلام فرمودند:
یا سَلمانُ! اِنَّ اللهَ ذَخَّرَ لَنا الثّیابَ وَ الکَراسِیَّ لِیَومٍ آخَرَ
ای سلمان! خداوند بزرگ، لباسهای زینتی و تختهای طلایی را برای ما در روز قیامت ذخیره کرده است
بحارالانوار، ج ۸، ص ۳۰۳
شرح حدیث
ساده زیستی و پرهیز از تجملات و دل نبستن به جلوه های فریبای دنیا ویژه کسانی است که به«آخرت» می اندیشند و نعمتهای ماندگار آن سرا را بر لذّتهای ناپایدار دنیا ترجیح می دهند.
روزی سلمان فارسی، آن صحابی پاک و پارسا، حضرت فاطمه(علیها السّلام) را دید که چادری وصله دار و ساده بر سر دارد. در شگفت شد و با تعجب از این که سرور زنان جهان چنین وضعی دارد، گفت: دختران سلاطین ایران و روم بر تختهای جواهر نشان می نشینند و جامه های زربفت بر تن دارند و این دختر رسول خاتم است که چنین جامه ای دارد!
پاسخ حضرت فاطمه اشاره به پاداشهایی معنوی و مقاماتی اخروی داشت که خداوند برای پاکان در سرای بهشت قرار داده و عالی ترین رتبه وجاه و جلال برای دودمان پیامبر و دختر حضرت رسول است که فخر زنان عالم و نور چشم حضرت محمد و شفیعه ی روز جزاست.
نعمتهای دنیا آمیخته به رنج است و نعمت بهشت بی رنج و غم است. لذایذ دنیا فانی و اندک است اما نعمتهای الهی برای صالحان ابدی و بی نظیر است.
پیروان فاطمه(علیها السّلام) نیز می کوشند تا خانه ی آخرت خویش را آباد و آراسته سازند.
منبع:حکمت های فاطمی ، جواد محدثی
اين آسمان و زمين كه می بينيد، آسمانى که گاهى باران مىآيد و گاهى نمىآيد، زمينی که گاهى از آن گياه می رويد و گاهى نمی رويد، هر دو بنده و مخلوق مطيع خدا هستند. هر وقت خدا بگويد ببار، می بارد و هر وقت هم بگويد نبار، نمی بارد.

خطبه ای که امیرالمومنین(علیه السلام) به مناسبت نماز باران ایراد کردند.
زمانی كه خشكسالى می شود و باران نمى آيد، چه بايد كرد؟ كسانى به فكر می افتند كه ابرها را بارور كنند.
در اين زمينه تكنولوژى هایی هم وجود دارد و در ايران هم تجربياتى شده. شايد گاهى هم اثرى داشته باشد اما احداث ابرها با اين تكنولوژى ها ميسر نيست. به هر حال اين راه را بلديم اما اگر ابرى نبود چه می شود؟ هيچ؟!
اميرالمؤمنين علی (علیه السلام) در خطبه اى كه به مناسبت دعاى باران ايراد کردند، می فرمايند: اين آسمان و زمين كه می بينيد، آسمانى که گاهى باران مىآيد و گاهى نمىآيد، زمينی که گاهى از آن گياه می رويد و گاهى نمی رويد، هر دو بنده و مخلوق مطيع خدا هستند. هر وقت خدا بگويد ببار، می بارد و هر وقت هم بگويد نبار، نمی بارد. اين را على (علیه السلام) می گويد. (نهج البلاغه، خطبه ۱۱۵)
خدا از آن رحمت واسعه اى كه دارد براى اينكه بشر از اين راه هم كه شده يک ارتباطى با خدا برقرار كند، وسيله اى قرار داده تا باران رحمت خود را نازل کند. خدا براى ما مقرر فرموده كه در این شرایط به در خانه او برويم تا اين نياز مادى، ما را به طرف نياز معنوی مان بكشاند. نياز انسان فقط يک نياز زمينى نيست كه آب به آن برسد و سبز بشود؛ اينكه نياز انسانى نيست! نياز انسانى اين است كه رشد معنوى پيدا كند.
خدا از باب لطف، نياز مادى را وسيله اى قرار می دهد تا به او توجه پيدا كنيم و استعداد پيدا كنيم براى اينكه به سراغ نياز معنوی مان برویم تا آدم بشویم.
بیانات علامه مصباح یزدی در شرح نهج البلاغه، ۱۳۸۷/۰۲/۱۷
پیامبر خدا صلیاللهعلیهوآله فرمود:
«اسرافیل اولین فرشتهای بود که برادری امیرالمؤمنین علیهالسلام را پذیرفت، به همین دلیل سرور فرشتگان شد.»
کشف الغمه، ج۱، ص۱۰۱

حضرت فاطمه علیها السّلام در قسمتی از خطبه فدکیه چنین فرمودند:
اَنّی تُؤفَکونَ؟ و کِتابُ اللهِ بَینَ اَظهُرِ کُم، اُمُورُهُ ظاهِرَةٌ وَ احکامُهُ زاهِرَةٌ وَ اَعلامُهُ باهِرةٌ...
شما را کجا به بیراهه می برند؟ درحالی که کتاب خدا (قرآن) میان شماست، امور قرآن آشکار است، احکامش درخشان است و نشانه های آن فروزنده.
العوالم، ج ۱۱، ص ۴۷۱

امام رضا علیه السلام فرمودند:
لا یُحبِنُّا کافِرُ وَ لا یُبغِضُنا مُؤمِنُ، وَ مَن مَاتَ وَ هُوَ یُحِبُّنا کانَ عَلَی اللهِ حَقَّا اَن یَبعَثَهُ مَعَنا
هیچ کافری دوستدار ما نیست و هیچ مؤمنی دشمن ما نمی شود، هر کس با محبّت ما از دنیا برود، بر خداوند است که او را در قیامت با ما برانگیزد.
مسند الامام الرضا علیه السلام، ج ۱، ص ۳۵۸
امام رضا علیه السلام در حدیثی فرمودند:
کُلَّما اَحدَثَ العِبادُ مِنَ الذُّنوُبِ ما لَم یَکُونُوا یَعمَلُونَ، اَحدَثَ اللهُ لَهُم مِنَ البَلاءِ ما لَم یَکوُنوا یَعرِفُونَ
هرگاه بندگان، گناهان تازه ای را پدید آورند که قبلاً مرتکب نمی شدند، خداوند هم بلای تازه ای برای آنان پیش می آورد که قبلاً نمی شناختند.
وسائل الشیعه، ج ۱۱، ص ۲۴۰

امام رضا علیه السلام فرمودند:
ما اَفادَ عَبدُ فائِدةً خَیراً مِن زَوجهٍ صالِحةٍ، اِذا رَآها سَرَّتهُ، وَ إذا غابَ عَنها حَفِظَتهُ فی نَفسِها وَ مَالِهِ
بنده مؤمن، هیچ بهره ای نبرده است که بهتر از همسر خوب و شایسته ای باشد که هنگام حضور شوهر، مایه ی خوشحالی او و در غیاب شوهر، نگهدار ناموس و مال او باشد.
مسند الامام الرضا علیه السلام، ج ۲، ص ۲۵۶

امام سجاد (علیه السلام) فرمودند:
ما مِن قَطرَةٍ اَحَبَّ إلَی اللهِ عَزَّوجَلَّ مِن قَطرتَینِ: قَطرةِ دَم فی سَبیل اللهِ، وَ قَطرَةِ دَمعٍ فی سوادِ اللَّیلِ لا یُریدُ بِها عَبدٌ إلاّ اللهَ عزَّو جَلَّ
هیچ قطره ای نزد خدای متعال، محبوبتر از دو قطره نیست: یکی قطره خونی که در راه خدا ریخته می شود، دیگری قطره اشکی که در تاریکی شب فقط به خاطر خدا ریخته می شود.
الخصال، ج ۱، ص ۵۰

امام سجاد (علیه السلام) در حدیثی فرمودند:
اَلتّارِکُ لِلأمرِ بِالمَعروفِ وَ النَّهیِ عَنِ المُنکَرِ کَنابِذِ کِتابِ اللهِ وَراءَ ظَهرِهِ
آن که امر به معروف و نهی از منکر را ترک می کند، همچون کسی است که کتاب خدا را پشت سر انداخته است.
حیاة الامام زین العابدین، ص۳۴۴

پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) فرمودند:
أَيُّمَا اِمْرَأَةٍ أَعَانَتْ زَوْجَهَا عَلَى اَلْحَجِّ وَ اَلْجِهَادِ أَوْ طَلَبِ اَلْعِلْمِ أَعْطَاهَا اَللَّهُ مِنَ اَلثَّوَابِ مَا يُعْطِي اِمْرَأَةَ أَيُّوبَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ
هر زنی که در کارِ حج، جهاد، یا آموختن علم و دانش شوهرش را یاری و همکاری کند، خداوند به او پاداشی خواهد داد که به همسر ایوب (به خاطر صبوری اش) عطا کرد.

پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) فرمودند:
تعْرَضُ عَلَيَّ أَعْمَالُكُمْ عَشِيَّةَ اَلْإِثْنَيْنِ وَ اَلْخَمِيسِ فَمَا كَانَ مِنْ عَمَلٍ صَالِحٍ حَمِدْتُ اَللَّهَ عَلَيْهِ وَ مَا كَانَ مِنْ عَمَلٍ سَيِّئٍ اِسْتَغْفَرْتُ اَللَّهَ لَكُمْ
شامگاه هر دوشنبه و پنج شنبه کارهای شما بر من عرضه و گزارش می شود هر چه که کار شایسته و خوب باشد، خدا را بر آن شکر می کنم و آنچه که کار زشت باشد، برای شما از خداوند آمرزش می طلبم.

امیرالمومنین علی علیه السلام در حدیثی می فرمایند:
والْفُرْصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ، فَانْتَهِزُوا فُرَصَ الْخَیْرِ
فرصت به مانند ابر گذرا مىگذرد، پس فرصتهاى نیک را غنیمت دانید.

امام رضا عليه السلام را در حدیثی می فرمایند:
أحْسِنِ اَلظَّنَّ بِاللَّهِ؛ فَإِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ: أَنَا عِنْدَ ظَنِّ عَبْدِيَ اَلْمُؤْمِنِ بِي؛ إِنْ خَيْراً فَخَيْراً وَ إِنْ شَرّاً فَشَرّاً
به خداوند گمان نيك ببر ؛ زيرا خداى عزّ و جلّ مى فرمايد : من نزد گمان بنده مؤمن خويشم؛ اگر گمانِ او به من نيك باشد ، مطابق آن گمان با او رفتار كنم و اگر بد باشد نيز مطابق همان گمانِ بد با او عمل كنم.

امام حسین (علیه السلام) در حدیثی فرمودند:
یا ابنَ آدَمَ! اُذکُر مَصرَعَکَ وَ فی قَبرِکَ مَضجَعَکَ وَ مَوقِفَکَ بَینَ یَدَیِ اللهِ، تَشهَدُ جَوارِحُکَ عَلَیکَ
ای فرزند آدم! یاد کن مرگ خویش را، و خوابیدن خود را در قبرت، و ایستادن خود در برابر خدا را، در حالی که اعضایت علیه تو شهادت می دهند.
ارشادالقلوب، ج ۱، ص ۲۹

امیرالمومنین علیه السلام در حدیثی فرمودند:
جودُالرَّجُلِ يُحَبَّبُهُ اِلىأَضْدادِهِ وَبُخْلُهُ يُبْغِضُهُ اِلىأَوْلادِهِ.
بخشندگى مَرد، او را نزد رقيبان و مخالفانش محبوب مىسازد و بخل او، او را نزد فرزندان خودش منفور مىكند.
غررالحكم ج۳ ص۳۵۸
معنی حدیث نصب شده در حسینیه امام خمینی(ره): بهترین کمک برای پرورش خرد، آموزش دادن است.


600 هزار جمله ای که پیامبر(ص) در 6 بند به امیرالمومنین (ع) آموخت.
پیامبر گرامی اسلام(ص) فرمود: اى على 600 هزار گوسفند مىخواهى یا 600 هزار دینار یا 600 هزار جمله؟ عرض کرد: اى رسول خدا! ششصد هزار جمله. پیامبر(ص) فرمود: [آن ] 600 هزار جمله را در شش جمله جمع (خلاصه) مىکنم.
1.هرگاه دیدی مردم به فضایل و مستحبات میپردازند، تو به کامل کردن واجبات بپرداز
2.هرگاه دیدی مردم سرگرم دنیایند، تو سرگرم آخرت شو
3.و هرگاه دیدی مردم به عیبهای دیگران میپردازند، تو به عییبهای خودت بپرداز
4.و هرگاه دیدی مردم به آراستن دنیا میپردازند، تو به زینت دادن آخرت بپرداز
5.و هرگاه دیدی مردمی به زیادی عمل میپردازند، تو به خالص کردن عمل بپرداز
6.و هرگاه دیدی مردم به خلق متوسل میشوند، تو به خالق متوسل شو

امیرمومنان على عليه السلام در حدیثی می فرمایند: هر چيزى آفتى دارد؛ آفت علم فراموشى است، آفت عبادت ريا، آفت خردمندى خودپسندى، آفت نجيب زادگى تكبر، آفت زيركى غرور، آفت سخاوت زياده روى، آفت حيا ناتوانى، آفت بردبارى خوارى و آفت نيرومندى از حد گذراندن [در گفتار و كردار].
امام رضا علیه السلام در حدیثی فرمودند:
انَّ زُوّارَ قَبری لاَ کرَمُ الوُفوُدِ عَلَی اللِه یَومَ القِیامةِ، وَ ما مِن مُؤمِنٍ یَزُورُنی فَیُصیبُ وَجهَهُ مِنَ الماءٍ، الاّ حَرَّمَ اللهُ تَعالی جَسَدهُ عَلی النّارِّ
زائران قبر من، گرامی ترین گروه هایی اند که روز قیامت بر خداوند وارد می شوند. هیچ مؤمنی نیست که مرا زیارت کند و در راه زیارتم آبی به صورتش بچکد، مگر آن که خدای متعال، بدن او را بر آتش دوزخ حرام می کند.
عیون الاخبار الرضا علیه السلام، ج 2، ص 248
برُّ الواِلدینِ واجِبُ وَ اِن کانا مُشرِکَینِ، و لا طاعَةَ لَهُما فی مَعصِیة الخالِقِ

نیکی به پدر و مادر واجب است، هر چند مشرک باشند. ولی در راه معصیت آفریدگار، اطاعتی از آن دو نیست




























