باگذشت چندسال سال از درگذشت حاج قربان سلیمانی، آخرین "بخشی" از نسل بخشی‌های بزرگ شمال خراسان رضوی، آوای ساز و صدای دل‌نشین این اسطوره بزرگ موسیقی در عرصه بین‌الملل همچنان طنین‌انداز بوده و از وی به عنوان گنجینه‌ای در موسیقی مقامی یاد می‌شود.
حاج قربان سلیمانی، بخشی بزرگ در شمال خراسان رضوی و استاد موسیقی مقامی در سال ۱۲۹۹ در روستای ترک‌نشین علی‌آباد از توابع شهرستان قوچان به دنیا آمد و دوتار نوازی را از هفت سالکی زیر نظر پدرش کربلایی رمضان، که خود از دوتارنوازان مشهور شمال خراسان بود آموخت.
حاج قربان در ۲۰ سالگی پدرش را از دست داد و پس از آن نزد استادان موسیقی مقامی همچون غلامحسین بخشی جعفرآبادی، حاج محمد بخشی قیطاقی و عوض بخشی آموختن نوازندگی دوتار و خوانندگی را ادامه داد.
وی با هنر خود توانست در ۲۱ سالی عنوان "بخشی" را از آن خود کند اما به دلایلی از سال ۱۳۴۶ به مدت ۲۰ سال دست به ساز نزد و از نواختن دوتار امتناع کرد و در سال ۶۶ دوباره نوازندگی و خوانندگی را از سر گرفت و به رغم ۲۰ سال دوری از موسیقی، مرکز توجهات شد.
این استاد بزرگ برنامه‌های بسیار در داخل و خارج کشور اجرا کرد و توانست مقام اول جشنواره موسیقی لیون فرانسه، مقام ستاره جشنواره اوینیون فرانسه، مقام برتر جشنواره موسیقی فجر ایران در سال‌های ۶۹ تا ۷۱ را به دست آورد.
مجله لوموند پس از اجرای حاج قربان در جشنواره اوینیون فرانسه تصویر وی را روی جلد مجله خود چاپ کرد و زیر آن نوشت: کسی که درهای بهشت را به روی غرب گشود.
حاج قربان سلیمانی به سه زبان ترکی، کردی و فارسی آواز می‌خواند، موسیقی، نوازندگی، خوانندگی او با اشعار ترکی و فارسی هرگونه مرز و سد زبانی را در هم می‌نوردید و به گوش هر هنردوستی خوش می‌نشست. ویژگی بارز حاج قربان انگشت گذاری شفاف و قوت در پنجه بود.
این استاد بزرگ در کشورهای بسیار از جمله سوریه، عربستان، ترکیه، فرانسه، آلمان، سوئیس، بلژیک، کلمبیا، انگلیس، پرو، پاناما و آمریکای شمالی برنامه‌های مختلف اجرا کرده است.
حاج قربان سلیمانی در سال ۱۳۸۵ با اهدای دوتارش به پسرش علیرضا سلیمانی با موسیقی وداع کرد و در ۳۰ دی ۱۳۸۶ در سن ۸۷ سالگی در منزلش در روستای علی‌آباد درگذشت.
